Zapraszam Was na wirtualną wędrówkę po urokliwej Apulii.
W ten cudowny klimat miałam sposobność wtopić się, jak zwykle po sezonie, czyli w połowie listopada. Piękna pogoda, ciepło, ale nie gorąco i w zasadzie, prawie bez turystów.
Idealne warunki na zwiedzanie.
Jak zwykle kiepski ze mnie pisarz, ale możecie liczyć na sporą dawkę fotografii.
Zaczniemy od mojej bazy wypadowej czyli od Bari, a głównie od Bari Vecchia czyli bajkowego Starego Miasta.
"Bari – miasto i gmina w południowych Włoszech, położone nad Morzem Adriatyckim. Bari jest stolicą prowincji Bari i regionu Apulia."
Nie wszyscy wiedzą, że w Bari przewija się wątek polski:
"W wiekach XI-XIII miasto było punktem zbornym rycerzy chrześcijańskich biorących udział w wyprawach krzyżowych i w tym czasie przekształciło się w zamożną republikę czerpiącą swe bogactwa z handlu morskiego. W XIII w. cesarz i król Sycylii Fryderyk II rozbudował system obronny miasta, m.in. normandzki zamek i bastion portowy. Następnie było stolicą samodzielnego księstwa Bari należącego do rodu Sforzów, z którego pochodziła żona Zygmunta I Starego – królowa Bona.
Po śmierci księżnej Bari Izabeli Aragońskiej, miasto odziedziczyła Bona Sforza, królowa Polski. 22 maja 1526 roku przedstawiciele Rossano złożyli przysięgę wierności w katedrze na Wawelu przed polską parą królewską, Boną Sforzą i Zygmuntem Starym. Z polecenia Bony, prawnik mieszkający w Krakowie, Vincenzo Massilio, stworzył kodeks prawa zwyczajowego Bari. Przed swoją śmiercią, królowa Sforza zdołała sporządzić nowy testament, w którym dziedzicem księstwa Bari, a także księstwa Rossano, został jej syn Zygmunt II August.
Po śmierci królowej polska dyplomacja nie zdołała jednak odzyskać rzeczywistej władzy nad włoskimi posiadłościami. Zygmunt II August, umierając, w swoim testamencie zapisał księstwa Bari i Rossano swoim trzem siostrom, z zastrzeżeniem, że po ich śmierci mają przejść na własność Rzeczypospolitej.
Podczas uroczystości związanej ze śmiercią Zygmunta Augusta w Neapolu, jeden z Polaków wygłosił mowę żałobną, w której zaznaczył, że król był też władcą Bari i Rossano. Podczas pierwszej wolnej elekcji posłowie austriackiego kandydata na polski tron, Ernesta Habsburga, zapewniali, że jako Polski król zdoła on przekonać swojego wuja Filipa II, który sprawował rzeczywistą kontrolę nad księstwem, „żeby Barskie księstwo było Koronie przywrócone”.
Dwa lata później podobną obietnicę złożył inny kandydat do polskiego tronu, Maksymilian II Habsburg, zapewniając, że „z królem hiszpańskim ułoży się o Księstwo Baru”.
O zwrot księstw Rossano i Bari starał się Zygmunt III Waza, wnuk Bony Sforzy. Z kolei jego syn, Władysław IV Waza, prawnuk Bony, negocjując z królem Hiszpanii, także domagał się zwrotu księstw Bari i Rossano.
W 1558 przeszło pod panowanie królestwa Neapolu (...)"
Promenada Araldo di Crollalanza
Plaża Pane e Pomodoro (Pane e Pomodoro beach)
